به گزارش ایرنا، در دلِ خاطرات شیرین و تلخ روزگار، نبودن محمود هیدجی، رییس اسبق ایرنا ساری، همچون زخمی عمیق بر قلب‌مان نشسته است.

او با رفتنش نه تنها خلائی بزرگ در دنیای خبر و خبرنویسی به جا گذاشت، بلکه در قلب‌های همه‌ی ما نیز جای خالی‌اش همیشه حس می‌شود.
در لابلای هر کلمه‌ای که می‌نویسیم، در هر خبری که منتشر می‌کنیم، جای خالی او را به وضوح حس می‌کنیم.

او برای ما تنها یک رییس نبود؛ بلکه همچون ستاره‌ای پرنور در آسمان تیره‌ی زندگی‌مان می‌درخشید. با هر لبخند و هر سخن، به ما درس‌های بزرگی از زندگی و انسانیت می‌آموخت.

روزهای کوتاهی که با او گذراندیم، پر از خاطراتی است که همیشه در ذهنمان حک شده‌اند. او نه تنها ما را با دنیای خبر و خبرنویسی آشنا کرد، بلکه به ما نشان داد که چگونه با عشق و تعهد به پیش برویم. در هر قدمی که برمی‌داریم، یاد و خاطره‌ی او همچون چراغی پرنور راهنمایمان است.

محمود هیدجی، با دانش و تخصص بی‌نظیرش، ما را به مسیرهای جدیدی هدایت کرد. او برای ما الگوی بی‌بدیلی بود که با همتش، به ما نشان داد که چگونه می‌توان از هر چالشی عبور کرد و به سوی آینده‌ای روشن‌تر حرکت کرد. اکنون که او در میان ما نیست، جای خالی‌اش بیش از پیش حس می‌شود.

هر بار که به یاد او می‌افتیم، اشک‌های ما با لبخندی تلخ در هم می‌آمیزند. او همچون بادی ملایم در میان درختان سرسبز، آرام و بی‌صدا از میان ما گذشت. اما یاد و خاطره‌ی او همیشه در قلب‌های ما جاودان خواهد ماند.

استاد محمود هیدجی، مردی که نه تنها خبرنگار و متخصصی تکرار نشدنی بود، بلکه با قلبی پر از عشق و شور زندگی، به همه‌ی ما درس‌هایی از انسانیت و همدلی آموخت. او با نگاه پر از امید و اراده‌ی قوی، مسیرهای تازه‌ای را برای ما گشود و با هر قدم، به ما نشان داد که چگونه می‌توان از دل سختی‌ها و چالش‌ها، به سوی آینده‌ای روشن‌تر گام برداشت.

روزهایی که با او گذشت، پر از خاطراتی است که همچنان در ذهن ما زنده است. خنده‌های بی‌پایانش، نصیحت‌های پدرانه‌اش و نگاه مهربانش، همه و همه همچنان در دل‌های ما حک شده‌اند. او کسی بود که هرگز از کمک به دیگران دریغ نمی‌کرد و همیشه با آغوشی باز و قلبی مهربان به استقبال همه‌ی ما می‌رفت.

یادش به خیر، روزهایی که با هم در دفتر خبرگزاری می‌نشستیم و از او خبرنویسی و زندگی می‌آموختیم. او همچون کوهی استوار و مهربان، همیشه پشت سر ما بود و ما را به جلو هدایت می‌کرد. هرگز نمی‌توان جای خالی او را پر کرد، اما یاد و خاطره‌اش همچنان راهنمای ما خواهد بود.

محمود هیدجی با رفتنش، نه تنها دوستان و همکارانش را در غمی عمیق فرو برد، بلکه جامعه‌ی خبری ایران نیز یکی از بهترین‌های خود را از دست داد. او برای همه ما همچون چراغی پرنور بود که در تاریکی‌ها به ما راه نشان می‌داد. اکنون که او نیست، جای خالی‌اش بیش از هر زمانی حس می‌شود.

اما در هر قدمی که برمی‌داریم، یاد و خاطره‌ی او همچنان زنده است. او با قلبی پر از عشق و روحی بی‌پایان، به همه‌ی ما درس‌هایی ارزشمند از زندگی آموخت. روحش شاد و یادش همیشه گرامی باد.